شانکر سیتوسپورایی درختان میوه
قارچ عامل بیماری : Cytospora spp.
راه های شناسایی بیماری :
1- گونه های سیتوسپورا باعث شانکر و مرگ ناگهانی روی درخت ها یا درختچه ها می شوند.
2- شانکرها روی شاخه های کوچک و بزرگ، ساقه ها، سیخک ها، انشعابات اصلی تنه و انشعابات شاخه ها می توانند به وجود بیایند و در ابتدا اغلب گرد، کشیده یا نامنظم، اندکی آبسوخته و به صورت نواحی رنگ پریده روی پوست هستند.
3- زمانی که شانکر بزرگ می شود، پوست بیرونی ممکن است به رنگ سیاه، قهوه ای، خاکستری، قهوه ای مایل به قرمز یا زرد در بیاید.
4- پوست در زیر کامبیوم آلوده ممکن است به صورت آبسوخته، زرد، قهوه ای، قهوه ای متمایل به قرمز، خاکستری یا سیاه ظاهر شود و در مراحل پیشرفته بیماری بوی متعفنی از آن متصاعد می شود.
5- معمولا درخت شروع به ترشح صمغ در بالا یا در محل آلودگی می کند که صمغ ها ابتدا به صورت روشن رنگ پریده است و سپس به تدریج به رنگ قهوه ای تیره در می آید. ( کشاورزان تصور می کنند ترشح صمغ تنها نشانه ی این بیماری است در حالیکه درختان میوه هسته دار هرگاه توسط عوامل زنده یا غیرزنده دچار تنش شوند شروع به ترشح صمغ می کنند).
6- علائم ممکن است با توجه به جنس میزبان و مرحله بیماری متفاوت باشد. در هلو نسبت به گیلاس صمغ های بسیار بیشتری تشکیل می شود در حالیکه در آلو و زردآلو یا صمغ تشکیل نمی شود یا ترشح صمغ بسیار کمی وجود دارد.
7- درخت هر سال با تشکیل کالوس در برابر پیشرفت قارچ مقاومت می کند و به همین دلیل اغلب پوست در اطراف شانکرها لایه لایه می شود و شانکرهای قدیمی معمولا حلقه های سالیانه نشان می دهند. در طی سال ها یک سری از کالوس های مرده در اطراف شانکرها شکل می گیرند و باعث می شوند شانکر بزرگتر به نظر برسد.
8 - قارچ روی درخت های دچار تنش سریعا رشد می کند و ممکن است بدون آن که شانکر تشکیل شود به سرعت شاخه را احاطه کند و از بین ببرد.
9- لکه های سیاهرنگی که اسپورهای قارچ هستند روی سطح پوست یا داخل بافت پوست ظاهر می شوند. در شرایط مرطوب اسپورهای قارچ به صورت رشته های فر مانند نارنجی یا به رنگ کهربایی از این اندام ها خارج می شوند.
10- آلودگی روی شاخه ها و تنه ها بعدا بزرگتر شده و به صورت حلقه اطراف آن ها را فرا می گیرد و منجر به پژمردگی، رشد ضعیف و معمولا مرگ ناگهانی قسمت های بالایی می شود.
مبارزه :
1- از آنجائیکه این بیماری معمولا به میزبان های ضعیف حمله می کند، مهمترین روش برای جلوگیری از آن عدم ایجاد استرس و تنش به درخت با مدیریت مناسب آبیاری و کود دهی و همچنین مبارزه با آفات است.
2- خشکی و کمبود اکسیژن ریشه به دلیل غرقاب کردن خاک دو تا از رایج ترین تنش هایی هستند که درخت را در برابر آلودگی به سیتوسپورا حساس می کنند.
3- پس از برداشتن قسمت های آلوده از روی درخت و همچنین حذف سرشاخه های آلوده محل را با محلول 3 درصد تیوفانات متیل ضدعفونی کنید.
4- سه نوبت سمپاشی به صورت یک نوبت در پاییز پس از ریزش برگ ها و یک نوبت اواخر پاییز با بردو یا اکسی کلرور مس و همچنین یک نوبت با کاپتان در بهار و بعد از ریختن شکوفه ها می تواند به کاهش آلودگی کمک کند.
ارسال نظر
نکته: HTML ترجمه نمی شود!