6ام شهریور, 1400
0 دیدگاه ها
لکه ارغوانی سیر و پیاز
عامل بیماری:
Alternaria porri,
Stemphylium vesicarium
بیشترین خسارت این بیماری در دنیا اغلب در مناطقی با آب و هوای گرم و مرطوب میباشد. لکه ارغوانی یکی از بیماریهای خسارتزا در سیر، پیاز و تره فرنگی است. دو قارچ متفاوت عامل بیماری هستند که ممکن است همزمان با هم ایجاد خسارت کنند و یا اینکه هر کدام به تنهایی خسارت زا باشند.
نشانه های بیماری:
اولین علائم بیماری شامل لکههای کوچک و آبسوخته است که به تدریج بزرگ شده، به رنگ زرد متمایل می شوند و مرکز آنها به رنگ قهوهای مایل به زرد در میآید.
لکه های قدیمیتر قهوهای و یا بنفش شده و کشیده و دوک مانند هستند. طول این لکهها گاهی اوقات ممکن است تا چندین سانتیمتر برسد.
در آب و هوای مرطوب اسپورهای سیاهرنگ قارچ در مرکز لکهها مشاهده میشوند.
بر روی ساقههای گلها زخمهای بزرگی دیده میشوند که ممکن است به رنگ بنفش تیره باشند.
هنگامیکه تعداد زیادی زخم روی برگها ایجاد میشود باعث از بین رفتن اندامها میگردد.
علایم این بیماری ممکن است با بیماریهایی از قبیل نوک سفیدی پیاز و یا لکه برگی ناشی از کلادوسپوریوم اشتباه گرفته شود.
چرخه بیماری و شرایط مناسب برای گسترش لکه ارغوانی سیر و پیاز:
شرایط مورد نیاز برای ایجاد آلودگی توسط هر دو قارچ مشابه می باشد و خسارت بیماری در آب و هوای گرم و مرطوب شدیدتر است.
اسپورهای عامل بیماری هوازاد میباشند و از طریق روزنههای تنفسی و یا به صورت مستقیم از طریق اپیدرم میتوانند برگها را آلوده سازند.
جمعیت اولیه آلودگی از بقایای گیاهی باقیمانده در مزرعه به وجود میآید.
بهترین دما برای جوانه زنی اسپورهای A.porri 18 تا 25 درجه سانتی گراد و برای ایجاد آلودگی 15 تا 25 درجهسانتیگراد می باشد. هر چند این پاتوژن در دماهای پایینتر (4 تا 13 درجهسانتیگراد) نیز فعال باقی میماند. در طی پاییز و زمستان نیز امکان توسعه بیماری وجود دارد.
کنیدیها در شب تشکیل شده و در ابتدای صبح با کاهش رطوبت پراکنده میشوند. 8 ساعت رطوبت برگها در دمای 15 تا 25 درجه سانتیگراد برای ایجاد آلودگی کافی است.
زمانیکه مدت رطوبت برگها 16 ساعت و یا بیشتر است کنیدیهای A.porri برگها را آلوده ساخته و و منجر به ایجاد زخمهای معمول این بیماری میشود.
در صورتیکه مدت زمان رطوبت 12 ساعت و یا کمتر از آن باشد تنها نقطههای کوچکی روی برگها به وجود میآیند.
برگهای قدیمیتر نسبت به برگهای جوان حساستر هستند هرچند خسارت تریپس میتواند حساسیت برگهای جوان به این بیماری را افزایش دهد.
نشانههای بیماری 1 تا 4 روز بعد از آلودگی ظاهر میگردد و تنها پس از گذشت 5 روز اسپورهای جدید تشکیل میشوند و در شرایط مناسب بیماری به سرعت گسترش مییابد.
روش های کنترل لکه ارغوانی سیر و پیاز:
استفاده از ارقام مقاوم، به عنوان مثال ارقام پیاز شیرین اسپانیایی نسبت به A.porri بسیار حساس گزارش شدهاند.
شخم زدن بقایای پیاز پس از برداشت آن، به منظور کاهش گسترش و بقای اسپورهای قارچ
تناوب کشت با گیاهان غیرمیزبان
تنظیم شیوهی آبیاری جهت کاهش خیس شدن برگها
در صورت شدت خسارت استفاده از قارچ کش هایی مانند کلرتالونیل 2 کیلوگرم در هکتار، مانکوزب 1 کیلوگرم در هکتار، کاپتان 2 کیلوگرم در هکتار، تبوکونازول (فولیکور) 1 لیتر در هکتار و یا کرزوکسیم متیل 250 گرم در هکتار
ارسال نظر
نکته: HTML ترجمه نمی شود!