6ام شهریور, 1400
0 دیدگاه ها
کپک خاکستری پیاز
عامل بیماری:
Botrytis allii (teleomorph: Botryotinia allii)
کپک خاکستری پیاز که با نام پوسیدگی گردن پیاز (Onion neck rot) نیز شناخته می شود یک بیماری رایج و مهم در سرتاسر دنیا می باشد که معمولا پس از برداشت به این محصول خسارت وارد می کند.
نشانه های بیماری:
پیازهای در حال رشد به ندرت تا زمان برداشت علائم بیماری را نشان می دهند.
این بیماری در پیازهای ذخیره و انبار شده می تواند بسیار مخرب باشد.
علائم بیشتر در گردن و قسمت های بالایی پیاز مشاهده می شوند و با گذشت زمان در صورت مساعد بودن شرایط این پوسیدگی ها به سمت قسمت های پایینی غده گسترش پیدا می کنند.
قارچ عامل بیماری می تواند بافت برگ های جوان را مورد حمله قرار دهد اما به طور معمول این بیماری مستقیما از طریق بافت های آسیب دیدهی گردن پیاز وارد می شود.
همزمان که قارچ به درون غده های پیاز رشد می کند این بافت های آلوده، نرم و اسفنجی می شوند.
قسمت هایی از پیازها که مورد حملهی این بیماری قرار می گیرند قهوهای و آبسوخته شده و بافت های بیمار اغلب پلاسیده و اسفنجی و نرم می گردند.
میسلیوم های سفید تا خاکستری رنگ قارچ در بین فلسهای پیاز رشد می کنند و در فلس های دیگر ممکن است اسکلروتهای سیاه رنگ و کوچک قارچ به خصوص در اطراف گردن پیاز رشد نمایند.
ارقام مختلف پیاز سفید در مقابل این بیماری حساسیت زیادی داشته و به خصوص در انبار خسارت زیادی به آن وارد میشود. ارقام زرد کمتر از ارقام سفید و پیازهای قرمز به ندرت از این بیماری خسارت میبینند.
چرخه بیماری و شرایط مناسب برای گسترش کپک خاکستری پیاز:
در شرایط رطوبت طولانی مدت قارچ می تواند روی بافتهای مرده و یا پوسیده اسپورزایی کند و تشکیل اسکلروت دهد.
باد به آسانی این اسکلروت ها را روی گیاهان پخش می کند و آن ها می توانند از طریق زخم ها و یا شکافها، گردن پیازها را آلوده سازند. سرعت گسترش این اسپورها در درجهی حرارت خنک تا متوسط با رطوبت بالا، بارندگی و یا آبیاری بیش از اندازه به سرعت افزایش می یابد. این قارچ از دمای 10 درجه تا 26 درجهی سانتیگراد می تواند رشد نماید اما دمای 15 تا 21 درجهی سانتیگراد دمای ایدهآل برای آن می باشد.
شرایط پیاز در زمان برداشت بسیار مهم است زیرا که آلودگی هنگامیکه گردن پیازها هنوز آبدار است بسیار شدیدتر میباشد. همچنین ذخیرهی پیازها در دمای بالا و رطوبت بیش از اندازه می تواند باعث پیشرفت و گسترش بیماری شود.
روش های کنترل ریشه سرخی پیاز:
از خسارت غده های پیاز در تمام مراحل رشد و برداشت جلوگیری کنید و این موضوع به خصوص در زمان برداشت اهمیت ویژهای دارد.
برای تسریع در خشک کردن پیازها شاخ و برگ آن را خمیده نکنید. این کار محلی ایدهال برای نفوذ اسپورها فراهم میکند.
تنها زمانی پیازها را برداشت کنید که گردن آن کاملا رشد کرده باشد و به صورت طبیعی افتاده است.
از مصرف بیش از اندازهی کودهای ازته اجتناب کنید. مصرف زیاد نیتروژن باعث آبدار شدن پیاز و فراهم کردن شرایط مناسب برای بیماری می شود.
در صورت شدت آلودگی تناوب 3 تا 4 ساله را اعمال کنید.
پیازها را در طی برداشت کاملا خشک کنید. قرار دادن پیازها به مدت 2 تا 3 روز در هوای آفتابی و خشک و بر روی زمین خشک برای این کار مناسب است.
در صورت احتمال وقوع بارندگی پیازها را در انبار و یا سوله با تهویه مناسب قرار دهید تا خشک شوند.
پیازهایی که گردن نازک دارند در مقایسه با پیازهایی که گردن ضخیم دارند بیشتر قابلیت نگهداری داشته و پیازهای دارای گردن ضخیم را باید زودتر مصرف نمایید و یا در غیر اینصورت به خوبی در یک محیط منجمد و سرد نگهداری کنید.
پیازها را در مکان های سرد و خشک همراه با تهویه هوای مناسب نگهداری نموده و هر کدام از آن ها که نشانهای از پوسیدگی دارند باید به سرعت حذف شوند.
جهت کنترل و پیشگیری بیماری به خصوص در شرایط بارندگی می توان از قارچ کش های کرزوکسیم متیل 250 گرم در هکتار، کاپتان 2 تا 3 کیلوگرم درهکتار و کلرتالونیل 2 کیلوگرم در هکتار استفاده نمود.
ارسال نظر
نکته: HTML ترجمه نمی شود!