25ام فروردین, 1400
0 دیدگاه ها
معرفی گیاه پاچیرا یا درخت پول
گیاه پاچیرا دارای نام های رایج متعددی از جمله درخت پول است. این گیاه می تواند در محیط طبیعی خود در آمریکای مرکزی و جنوبی تا ارتفاع 20 متر رشد کند.
در آمریکای جنوبی و دیگر مناطق دارای آب و هوای گرم پاچیرا برای آجیل های خوراکی، در آسیای شرقی به عنوان نمادی برای خوش شانسی و در اروپا و ایالات متحده به عنوان گیاهی آپارتمانی جذاب پرورش داده می شود. هنگامیکه پاچیرا در داخل منزل نگهداری می شود میوه های حاوی آجیل خوراکی را تشکیل نمی دهد.
این گیاه در تایوان به صورت بونسای هایی با ساقه های به هم بافته شده پرورش و به اروپا، ایالات متحده و سایر کشورها صادر می شود.
مشخصات ظاهری پاچیرا:
ویژگی جالب و بارز این گیاه تنه های ضخیم و چوبی به هم بافته شدهی آن است. قسمت بالایی تنه، شاخه هایی سبز با دمبرگ هایی سبز و منتهی به برگ هایی ترکیبی 5 تایی یا بیشتر، نازک و بلند تشکیل می دهد. بنابراین پاچیرا ظاهری ترکیبی از درخت و نخل را دارد. برگها خطی و سرسبز همراه با ظاهری براق بوده و دارای رگبرگهایی به رنگ سبز تیره هستند که به عنوان گیاهی آپارتمانی به خانه یا دفاتر زیبایی می بخشند. تنه های این درخت در مقایسه با قسمت های دیگر آن ضخیم تر به نظر می رسند.
گلدهی:
پاچیرا گل هایی جذاب و سفید رنگ همراه با مغزیجاتی خوراکی تشکیل می دهند. البته در محیط های داخلی این گیاه گلدهی نمی کند.
محل های مناسب برای قرار دادن پاچیرا:
یک گیاه با ارتفاع بیش از 120 سانتی متر می تواند به بسیاری از مکان های منزل از جمله اتاق های بزرگ، پاسیوها، نزدیک به شومینه و یا راهروها زیبایی خاصی ببخشد.
اطلاعات کلی و شرایط محیطی مورد نیاز در رابطه با گیاه پاچیرا:
خاستگاه: آمریکای جنوبی و مرکزی
نام:
.Mexican fortune tree, money tree plant and others (common).Pachira Aquatica (botanical/scientific)
حداکثر رشد: تا 3 متر ارتفاع
سمیت برای حیوانات خانگی: برای سگ و گربه سمیت ندارد.
دما: دمای معمول اتاق بین 18 تا 24 درجه سانتی گراد برای این گیاه مناسب است و نباید دما از 10 درجه سانتی گراد پایین تر رود.
نور: تا جایی که ممکن است محیطی روشن را برای پاچیرا فراهم کنید البته باید از نور مستقیم خورشید که باعث گیاهسوزی می شود، اجتناب کنید. در طی زمستان کوتاه شدن طول روز به پاچیرا این پیغام را می دهد که زمان استراحت است، بنابراین در این مدت از کاهش رشد گیاه و تشکیل برگ ها و شاخه های جدید نگران نشوید.
آبیاری: نوبت بعدی آبیاری را تنها زمانی که خاک گلدان خشک شد انجام دهید، همچنین آب اضافی جمع شده در زیر گلدانی را تخلیه نمایید. در طی زمستان با توجه به اینکه رشد گیاه کند می شود، نیازی نیست به اندازهی بهار و تابستان آبیاری کنید. هرگز بیش از اندازه آبیاری نکرده و از غرقاب شدن خاک گلدان اجتناب نمایید.
خاک: یک خاک برمبنای پیت ماووس برای این گیاه مناسب است. می توانید با ترکیب دو قسمت پیت ماووس و یک قسمت پرلیت یا شن ترکیبی ایده آل فراهم نمایید.
تعویض گلدان: هر دو سال یک مرتبه و در طی بهار گلدان را تعویض کنید. در صورتیکه پاچیرا رشد کرده باشد هم نیاز به یک گلدان بزرگ تر نداشته و تعویض با گلدانی با همان اندازه قبلی کافی است. برای اینکه گیاه را به صورت مینیاتوری و در اندازه کوچک نگه دارید، گیاه را در گلدانی کوچک قرار داده و تنها خاک گلدان را تعویض نمایید.
کوددهی: در طی بهار باید یک کود رقیق شده حاوی نسبت متعادل از عناصر هر دو هفته یک مرتبه برای تشویق به گلدهی و حفظ شادابی این گیاه استفاده شود. قبل از زمستان و یا پیش از اینکه رشد گیاه کند شود، کوددهی را متوقف نمایید.
رطوبت: جهت فراهم کردن بهترین شرایط رشدی، رطوبت بالاتر از میزان متوسط اتاق را برای این گیاه فراهم کنید. در طی تابستان با یک سینی حاوی سنگریزه و آب که گیاه را روی آن قرار می دهید و یا دستگاه رطوبت ساز، میزان رطوبت محیط را افزایش دهید. در طی زمستان از وزش هوای خشک از دستگاه های گرم کننده به گیاه جلوگیری کنید.
تکثیر: به وسیله قلمه هایی با طول 12 تا 18 سانتی متر که حداقل دارای یک گره و 1 تا 2 مجموعه از برگ باشد، می توانید پاچیرا را تکثیر نمایید. قلمه را به هورمون های ریشه زا آغشته کنید و در خاک مرطوب گلدان بکارید. برای به دست آوردن نتیجه ایدهآل دمای محیط را بین 24 تا 27 درجه سانتی گراد نگه دارید و رطوبت را افزایش دهید. تا زمانیکه گیاه به میزان کافی رشد نکرده است و جوانه جدید تشکیل نداده آن را جا به جا نکنید. این امر ممکن است 6 هفته یا بیشتر طول بکشد.
هرس: در صورتیکه شاخ و برگ بیش از اندازه رشد کرده اند می توانید با هرس، اندازه گیاه را کوچک تر نمایید. هنگام قطع ساقه 1 سانتی متر بالای گره را همراه با برگ های متصل به دمبرگ نگه دارید.
مشکلات رایج در رابطه با گیاه پاچیرا:
برگ ها زرد شده و ریزش می کنند: دو علت ممکن برای این امر می تواند شامل کوددهی بیش از اندازه و یا آبیاری زیاد باشد. هر دو فعالیت را متوقف کنید. ابتدا آبیاری را تا زمانیکه خاک کاملا خشک شود متوقف کنید و همچنین از کوددهی به مدت یک تا دو ماه اجتناب نمایید. هنگامیکه رشد گیاه مجددا از سر گرفته شد، آبیاری و کوددهی را به میزان کمتر از قبل که انجام می شد، از سر بگیرید.
البته هر ازگاهی زرد شدن و ریزش یک یا دو برگ پایین پاچیرا طبیعی است.
قهوهای شدن نوک لبه های برگ: در صورتیکه تنها نوک برگ ها قهوهای شوند اغلب به علت خشکی بیش از اندازه هوا است. در صورتیکه نوک، لبه ها و یا هر دو قهوه ای می شوند دلایل بسیاری از جمله نور و آب بسیار زیاد و یا بسیار کم (نور مستقیم خورشید) یا کوددهی بیش از اندازه و یا وزش هوای سرد می تواند سبب این مشکل باشند.
ریزش برگ ها: تغییر و کاهش ناگهانی نور و دما می تواند سبب ریزش برگ های پاچیرا شود. در صورتیکه به تازگی گیاه را خریداری کرده اید و به محیط جدید آورده اید، می تواند سبب این عارضه شود.
ارسال نظر
نکته: HTML ترجمه نمی شود!