قارچ عامل بیماری : Armillaria mellea
 راه های شناسایی بیماری:
1- علائم این بیماری روی اندام های هوایی شامل زردی و کوچک شدن برگ ها، توقف رشد سرشاخه ها و در مجموع ضعف عمومی درخت می باشد.
2- در صورت شدت بیماری ممکن است درخت ها یا درختچه ها به طور ناگهانی خشک شوند.

3- در بررسی اندام های دیگر درخت می توان نشانه های اختصاصی این بیماری را مشاهده کرد.
4- قارچ تشکیل صفحات بادبزنی سفید رنگ در ناحیه بین پوست و چوب ریشه و گاهی طوقه می دهد که در بعضی موارد چند سانتی متر یا بیشتر می تواند اطراف تنه را نیز فرا بگیرد. این صفحات بادبزنی به راحتی با برداشتن پوست درخت قابل مشاهده هستند.

5- از دیگر نشانه های این بیماری تشکیل ریزومورف هایی به قطر 1 تا 2 سانتی متر و شبیه بند کفش به رنگ قهوه ای مایل به قرمز است که در خاک و روی سطح ریشه های قطور رشد می کنند.

6- تشکیل قارچ های کلاهک دار به صورت مجتمع و به رنگ عسلی یا قهوه ای در پایه درخت آلوده از دیگر نشانه های بیماری است. این قارچ های کلاهک دار معمولا عمر کوتاهی در حدود یک ماه دارند و اغلب بعد از بارندگی و در خلال ماه های پاییز و زمستان ظاهر می شوند.

7- در یک باغ درختان در یک ناحیه دایره ای شکل آلوده می شوند که این ناحیه دایره ای با رشد قارچ از ریشه های درختان آلوده به ریشه های درختان سالم مجاور افزایش می یابد.
مبارزه :
1- بهترین راه مبارزه با بیماری تقویت درختان به وسیله آبیاری و کوددهی مناسب می باشد.
2- مبارزه با این بیماری بسیار مشکل می باشد و اکثر قارچ کش ها علیه آن بی اثر هستند، اما قارچ کش هایی مانند کاربندازیم و یا تیوفانات متیل تا حدودی در جلوگیری از گسترش این بیماری موثر هستند.
3- درختانی که از بین رفته اند را با ریشه از خاک خارج کرده و در محل آن ها آب آهک، فرمالین 5 درصد و محلول بردو یا قارچ کش ایپرودیون +کاربندازیم ریخته شود.