مورچه ها در ابتدای سال و پس از سپری کردن چندین ماه هوای گرم به دنبال یافتن غذا به خانه ها و محل کار حمله می‌کنند، موریانه ها نیز به دنبال یافتن غذا و منابع غذایی هجوم می آورند که متاسفانه این منابع غذایی شامل محل کار و منازل نیز می شود.

این دو حشره دارای شباهت هایی هستند که منجر می شود اغلب توسط افراد ناآشنا با یکدیگر اشتباه گرفته شوند به عنوان مثال هر دو این حشرات به چوب ها حمله می کنند اما از روش های بسیار متفاوتی این کار را انجام می‌دهند همچنین هر دو این حشرات، دارای جمعیت بالدار بوده و تنها از نظر اندازه متفاوت هستند.

 در زیر به تعدادی از نشانه های تشخیص تفاوت این دو با یکدیگر اشاره می شود:

•  حشرات بالدار مورچه های نجار: رنگ مورچه های نجار بالدار سیاه بوده و بعضی از گونه ها نیز ترکیبی از رنگ قرمز و سیاه هستند. اندازه‌ی آن ها 1.2 تا 1.5 سانتیمتر است و دارای شاخکی با قابلیت خم شدن با زاویه 45 درجه هستند. بال هایی شفاف و به رنگ قهوه ای مایل به قرمز دارند که روی بال های عقبی قرار گرفته اند. همچنین  بال های جلویی بزرگتر از بال های عقبی هستند.

•   حشرات بالدار موریانه ها: رنگ آن ها قهوه ای تیره تا سیاه بوده و اندازه‌ی آن ها همراه با بال ها حدود 1 سانتی متر است. بال ها ظاهری شفاف و کمی شیری رنگ تا دودی دارند و ممکن است روی یکدیگر قرار بگیرند همچنین هم اندازه و یا کمی بلندتر از طول بدن هستند و بال های جلویی و عقبی نیز هم اندازه اند.

• خسارت مورچه های نجار: بیشتر گونه های مورچه های نجار در ابتدا لانه های خود را در چوب‌های پوسیده بنا کرده و سپس آن ها را به قسمت های چوبی دیگر، عایق ها و حفرات دیوارها گسترش می دهند. چوب های آسیب دیده شبیه راهروهایی هستند که جویده شده اند و در نهایت این چوب ها به شکل سمباده زده به نظر می رسند. مورچه های نجار در واقع با جویدن چوب، راهروها را کاووش می کنند و به همین دلیل است که به نظر می رسد چوب های خسارت دیده سمباده زده شده اند.

نکته: مورچه های نجار جهت جست و جو در میان چوب ها آن ها را می جوند ولی چوب ها را نمی خورند. خسارت همیشه قابل مشاهده نیست اما دیدن مورچه ها در نقاط مختلف خانه خبر خوبی نیست. مورچه های نجار می‌توانند در بیرون از منزل، در حیاط، فنس های پوسیده، چوب های انبار شده، قسمت های خشک شده‎‌ی درختان، زیر سنگ ها و بقایای درختان قطع شده یافت شوند.

معمولا مورچه های کارگری که شما در داخل ساختمان مشاهده می کنید کلنی های ثانویه هستند زیرا کلنی اولیه و یا کلنی مادری در بیرون از منزل تشکیل می شود. در اواسط تابستان لانه ها به صورت شبکه ای و شامل کارگرها، لاروهای بالغ و شفیره ها در داخل و یا بیرون خانه تشکیل می شوند.

• خسارت موریانه ها: موريانه هاي زيرزميني، چوب به ويژه چوب هایی که در فصل بهار تشکیل می‌شوند را مي خورند زيرا چوب هایی که در تابستان شکل می گیرند سخت و هضم آن ها دشوار است. این شیوه‌ی تغذیه نشان دهنده‌‌ این است که چرا چوب های خسارت دیده توسط موریانه ها ظاهری لایه لایه دارند. به طور معمول در داخل حفره هایی که در نتیجه تغذیه‌ی موریانه ها ایجاد می شوند خاک نیز یافت می گردد. موریانه‌ها در مناطق با رطوبت زیاد در بیرون از منزل لانه های گلی می سازند.

موریانه ها می توانند مسیر خود را در پایه‌ی پنجره ها، چارچوب درها و هر ساختاری که با خاک در تماس است پیدا کرده و از شکاف هایی کوچک تر از نیم سانتیمتر نفوذ کنند. همچنین آن‌ها می توانند در زیر صخره ها، مناطق یخی و یا زیر سفره های آبی، حفره های گلی ساخته تا بتوانند از چنین مناطقی که در آن ها امکان زنده ماندن وجود ندارد عبور کنند. این حفره های گلی مسیری بین منابع غذایی و لانه ها هستند. همچنین موریانه های بالدار معمولا در طی بهار ظاهر می شوند.

کلنی های کامل می تواند بین 60 هزار تا بیش از یک میلیون موریانه‌ی کارگر داشته باشد و می تواند روزانه بیش از 5 گرم چوب مصرف کند. گاهی ممکن است بیش از یک کلنی به یک ساختمان حمله کند.