سوسری ها همه جا هستند. تنها مکانی که سوسری ها یافت نمی شوند قطب شمال و قطب جنوب است. 

فسیل هایی از سوسری های با قدمت میلیون ها سال در کهرباها یافت شده است. بنا بر تخمین کارشناسان، سوسری‌ها بین 350 تا 400 میلیون سال قدمت دارند، همچنین شواهدی از نژاد سوسری هایی که منقرض شده اند وجود دارد. به عنوان مثال، فسیل نوعی سوسری در کهربا یافت شده است که بیشتر شبیه یک آخوندک و شکارچی وحشی بوده و بسیار متفاوت تر از گونه های امروزی است. 

سوسری ها دارای شخصیت های گوناگونی هستند به طوری که برخی تهاجمی رفتار می کنند و برخی دیگر مخفی شدن را ترجیح می دهند. 

برای یافتن راه حلی سریع و به حداقل رساندن خطرات مرتبط با سلامتی، شناسایی آلودگی به سوسری ها باید به سرعت انجام گیرد. 

سوسری ها معمولا به غذاهای موجود روی وسایل شما جلب می شوند. آن ها همه چیز از جمله مواد غذایی، کاغذ، بسته بندی های وسایل و غیره را می خورند. 

معمولا مشاهده نشانه های آلودگی در مقابل مشاهده یک سوسری متحرک آسان تر است. به عنوان موجودات فعال در شب، سوسری ها اغلب در روز از دید پنهان شده و جهت یافتن غذا در شب فعالیت می کنند. 

•    فضولات سوسری: سوسری ها فضولاتی گرد مانند و به رنگ سیاه با پهنایی کمتر از 1 میلی متر و طول های متفاوت از خود به جا می گذارند. 

•    بوی غیرمعمول: طولانی شدن آلودگی سوسری ها منجر به ایجاد بوهای ناخوشایندی شبیه بوی کپک شده که هر وسیله ای که آن‌ها با آن در تماس بوده اند ممکن است حاوی این بو باشد.

•    سوسری های زنده در حمام و آشپزخانه: سوسری های آلمانی به گرما و رطوبت احتیاج دارند و ممکن است در اطراف حمام، اتاق های لباسشویی و نواحی مختلف آشپزخانه یافت شوند. آن‌ها همچنین کوهنوردان خوبی بوده و به دلیل وجود پدهای چسبنده روی پاهایشان از سطوح صاف مانند شیشه و فلز به سهولت بالا می روند. همچنین شما ممکن است آن ها رادر زمان روشن شدن چراغ آشپزخانه در شب مشاهده کنید. 

•    سوسری ها در  انباری شما: سوسری های شرقی می توانند با شرایط خنک و مرطوب کنار آمده و در زیرزمین‌ها یا زهکش ها (مجاری خروج آب) یافت شوند. همچنین آن‌ها می‌توانند در صورت قابل تحمل بودن شرایط در مناطقی مانند محل دفن زباله ها در خارج از خانه زنده بمانند. اگرچه به اندازه سوسری های آلمانی چابک نیستند ، اما می توانند از سطوحی مانند آجر کاری های ناهموار بالا روند. 

•    حمام: سوسری ها اغلب در لوله کشی پشت سینک ها، وان، حمام و توالت پنهان می شوند. آن‌ها فضاهای تاریک و دارای پوشش، همراه با دسترسی به آب را ترجیح می دهند.

•    آشپزخانه: تاریکی سوسری ها را به سمت خود جلب می کند، کابینت ها و کمدها به خصوص هنگامی که لوله های آب از درون آن ها عبور می کند، مکانی مناسب برای سوسری ها هستند. 

•    لوازم خانگی: گرمای حاصل از موتور لوازم خانگی مکانی مناسب برای پنهان شدن سوسری ها فراهم می‌آورد.  

•    اتاق های لباسشویی: گرمایی که موتور ماشین های لباسشویی و خشک کن ایجاد می کند می‌تواند سوسری‌ها را جلب کند.  

•    زیرزمین: پایه ها و اتصالات گوشه‌ی دیوارها اغلب دارای سوراخ های کوچکی بوده که سوسری ها می‌توانند از طریق آن‌ها وارد شوند.

•    ترک یا شکاف تخته های زه دیوار: سوسری ها در این مناطق کوچک پنهان می شوند. 

•    کاغذ یا مقوای انبار شده: سوسری ها از این مواد می خورند و در آن ها پنهان می شوند. 

•    مجاری تخلیه فاضلاب: سوسری ها می توانند در مجاری آسیب دیده فاضلاب و فضاهای بسیار کم جا گیر شوند، بنابراین حتی یک نقص ناچیز نیز می تواند به یک مشکل بزرگ تبدیل شود.

اگر خوش شانس باشید ممکن است آلودگی هایی که مشاهده می کنید مربوط به سوسری ها نباشد. علائم آلودگی مشابه با سوسری ها ممکن است توسط حشراتی شبیه سوسری ها ایجاد شوند و اگر با این آفات مزاحم اشتباه گرفته شوند ممکن است ایجاد وحشت کنند. 

در زیر به چند مورد از این حشرات که به طور معمول با سوسری ها اشتباه گرفته می شوند اشاره می شود:

•    جیرجیرک ها: جیرجیرک ها ممکن است رنگی مشابه سوسری ها داشته باشند اما یک تفاوت اساسی با آن‌ها دارند. پای عقبی جیرجیرک ها برای پریدن طراحی شده و در مقایسه با پای عقبی سوسری ها بسیار بلند تر است. 

وسایل شما می توانند محلی ایده آل برای زاد و ولد گونه های خاصی از سوسری ها باشند. آن ها از راه‌های متعددی مانند شکاف‌ها، ترک ها، منافذ، فاضلاب و دریچه‌ی لوله ها می توانند وارد منازل شوند. 

بهترین راه برای جلوگیری از ورود سوسری ها این است که اجازه ندهید به آسانی به موادغذایی، آب و سایه بان (Shelter) دسترسی داشته باشند زیرا این موارد مهمترین فاکتورهایی هستند که سوسری ها را به محل زندگی و یا کار شما جلب می کنند. 

سوسری های آلمانی تمایل به آشپزخانه ها داشته و با جلوگیری از تجمع خرده ذرات مواد غذایی در داخل و اطراف پیشخوان ها و کابینت ها می توان از تجمع آن‌ها جلوگیری کرد.

معمولا سوسری ها گاز نمی گیرند و احتمال اینکه شما توسط زنبورها، ساس ها، پشه ها و عنکبوت ها گزیده شوید بسیار بیشتر ازگزیده شدن توسط سوسری هاست. سوسری ها ترجیح می دهند که از غذاهای نرم مانند میوه ها و گوشت استفاده کنند و به طورکلی انسان ها مورد علاقه آن‌ها نیستند. آن‌ها هیچگونه زهری نداشته تا به بدن انسان و یا حیوانات زنده وارد کنند. البته گاز گرفتن سوسری ها غیرممکن نیست و در اکثر موارد مشاهده شده گزیدگی توسط سوسری ها سبب آلودگی بسیار شدید در بدن شده است. 

سوسری ها زهر ندارند اما در صورتیکه به نیش حشرات حساسیت داشته باشید این موضوع می‌تواند نگران کننده باشد. علاوه بر این سوسری ها ممکن است ناقل باکتری ها باشند و منجر به عفونت شوند. اگر توسط سوسری ها گزیده شدید و قرمزی، تورم یا خارش و یا یکی از موارد فوق را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید. 

بسیاری از گونه های سوسری ها بال دارند و بسیاری از آن ها می توانند پرواز کنند اما بیشتر آن ها این کار را انجام نداده و ترجیح می دهند تا روی زمین به دنبال یافتن غذا حرکت کنند. بنابراین پاسخ مناسب به سوال بالا این است که سوسری ها می توانند پرواز کنند اما بسیار به ندرت این کار را انجام می دهند. 

سوسری هایی که پرواز می کنند در مقایسه با سوسری هایی که پرواز نمی کنند خطرناک تر نیستند بلکه این تنها بدین معنی است که آن ها قادرند پرواز کنند تا از خطر دور شده و یا اینکه به مکانی که با خزیدن نمی توانند به آن جا برسند بروند. آن‌ها ممکن است در زمان حرکت از نقطه ای مرتفع به سمت یک نقطه پایین از بال هایشان مانند گلایدر استفاده کنند. در هر صورت شما بیشتر سوسری ها را در حال دویدن تا پرواز می بینید.

اندام های تشکیل دهنده سوسری ها شامل شاخک، سر، پاهای جلویی، پاهای عقبی، سینه، شکم و بال ها (دو جفت) می باشد. بال های سوسری ها در پشت شکم قرار دارد که جفت ابتدایی مانند سپر عمل کرده و از بدن و بال های عقبی محافظت می کنند. البته بعضی از گونه های سوسری ها هیچ گونه بالی ندارند و حتی با تلاش هم نمی توانند پرواز کنند. 

توضیح این مسئله که چرا سوسری های اغلب پرواز نمی کنند با توجه به فیزیک آن‌ها ساده است. بیشتر گونه‌های سوسری ها بدن بزرگی در مقایسه با اندازه بال هایشان دارند و بنابراین پرواز برای آن ها ساده نبوده و معمولا نمی‌توانند مسافت های طولانی را پرواز کنند. مجموع تمامی این موارد نشان می دهد که چرا سوسری ها خزیدن را به پرواز کردن ترجیح می دهند. 

به طور متوسط سوسری های آمریکایی می توانند حدود یک سال عمر کنند. آن ها می توانند تولید مثل کرده و تخم های بسیاری گذاشته و چندین نسل سوسری به وجود آورند تا بتوانند ساختمان هایی که داخل آن هستند را آلوده کنند. تا زمانی که یک سرپناه و غذا وجود داشته باشد، سوسری ها می توانند در یک خانه یا یک محل زندگی کرده و باعث گسترش آلودگی ها شوند. از جمله مواردی که می توانند طول عمر سوسری را تعیین کنند شامل موارد زیر هستند:

نژاد - گونه های مختلفی از سوسری در محیط های مختلف زندگی کرده و طول عمر متفاوتی دارند.

سوسری ها تنها 3 تا 7 روز پس از آن که جفت گیری کردند، تخم گذاری می‌کنند. سوسری های ماده پوشش های تخمی ایجاد کرده که اائوتك نامیده می شوند. ماده ها از بزاق خود برای چسباندن این کیسه ها به سطوح و یا مناطقی که دور از دسترس است استفاده می کنند. این کیسه ها می توانند شامل ده ها تخم باشد که هر کدام در درون خود یک لارو سوسری دارند. تخم های سوسری ها می توانند مانند خود سوسری ها مخفی شوند. سوسری ها بسیار انعطاف پذیر بوده و می توانند تخم ها و سوسری های جوان را در مکان هایی مثل زیر سینک ها پنهان نمایند. گاهی اوقات اائوتك ها و تخم ها بسیار کوچکند که حتی اگر به آن ها نگاه کنید نمی توانید آن ها را ببینید. 

تفریخ تخم ها حدود یک ماه طول می کشد. این لاروهای خارج شده از تخم نیمف نامیده می شوند. این سوسری‌های جوان چندین مرحله رشد و پوست اندازی کرده و بزرگ و بزرگ تر می شوند تا به آنچه که شما آن را به عنوان سوسری می شناسید تبدیل شوند. همچنین شما توانایی تشخیص سوسری با نگاه کردن به لاروهای آن‌ها را ندارید. لارو سوسری می تواند بر اساس گونه های مختلف از نظر ظاهری متفاوت باشد و ممکن است فقط نسخه کوچک شبیه سوسری های بزرگسال نباشد. 

پس از رسیدن به بلوغ، سوسری ها دارای بال و شاخک شده و آماده جفت گیری و تولید مثل می شوند. به یاد داشته باشید اگر یک جفت سوسری در آشپزخانه می بینید، ممکن است سوسری های بیشتری در جایی پنهان شده باشند. 

در بعضی از گونه های سوسری ها همخواری مشاهده شده است. به خصوص در شرایط قحطی بعضی از گونه های سوسری ها ویژگی هایی از همخواری را نشان داده اند. البته این رفتار در تمامی بیش از 4000 گونه سوسری ها نبوده و در مورد سوسری های آلمانی و سوسری های آسیایی ثبت شده است. این ویژگی سوسری ها بیانگر مهارت زیاد آنها در حفظ بقا است. 

در حالت کلی سوسری ها همه نوع مواد آلی را می خورند. آن ها اغلب منازل انسان ها را که منبع موادغذایی همچون شیرینی جات، نشاسته و گوشت است را آلوده ساخته و از این مواد تغذیه می کنند. اما چه چیزی باعث می‌شود سوسری‌ها به همخوار رو آورند؟ تراکم جمعیت نقشی بزرگ در این رابطه دارد. در واقع دو عامل تعیین کننده‌ی ایجاد همخواری در سوسری ها است که به شرح زیر می باشند:

سوسری ها به سرعت زاد و ولد و تکثیر می کنند. گاهی جمعیت سوسری ها ممکن است از غذاهای موجود پیشی بگیرد. در این مواقع سوسری ها جهت حفظ بقای خود و غذاهای باقیمانده به خوردن یکدیگر می پردازند. معمولا سوسری های قوی تر از سوسری های جوان تر تغذیه می کنند. این رفتار همخواری سوسری ها می تواند به نفع انسان ها باشد. 

یکی دیگر از دلایل غریزه همخواری، خود تنظیمی است. جمعیت بالاتر به معنای غذای کمتر است. حذف افراد به معنای وجود زمان بیشتری برای تغذیه بوده و منجر به غذای بیشتر برای هر فرد می شود. معمولا در زمان کمبود غذا سوسری های ماده از تخم ها و نیمف ها تغذیه می کنند. 

نیمف های سوسری های آلمانی با خروج در طی روز جهت پیدا کردن غذا از خورده شدن جلوگیری می کنند. سوسری های بالغ آلمانی معمولا شب ها را برای تغذیه انتخاب می کنند. نیمف های این سوسری ها معمولا فرمون‌هایی را از خود تولید می کنند که بالغین را دور می نماید. 

گزارشاتی مبنی بر اینکه ماده‌های سوسری های آمریکایی بعد از جفت گیری به همخواری رو می آورند وجود دارد. 

سوسری ها تنها موجوداتی نیستند که همخواری می‌کنند. گونه های متعددی از عنکبوت ها و حتی ماهی ها نیز می‌توانند از هم گونه های خود تغذیه کنند.

بیش از 3000 نوع مختلف از سوسری وجود دارد. برخی از آن ها جزو آفات محسوب می شوند در حالیکه بعضی دیگر در محیط های طبیعی خود مفید هستند. 

تعدادی از گونه های رایج سوسری شامل سوسری آلمانی، سوسری شرقی، سوسری آمریکایی، سوسری باند (پشت) قهوه ای، سوسری استرالیایی، سوسری قهوه ای دودی و سوسری مصری است و در بین آن ها سه گونه سوسری آلمانی، سوسری شرقی، سوسری آمریکایی و سوسری مصری بیشتر در منازل یافت می شوند.

در زیر اطلاعات بیشتری در رابطه با انواع سوسری ها ارائه می شود:

اندازه: 1.2 تا 1.5 سانتی متر

بالغین سوسری های آلمانی رنگ قهوه ای تیره تا روشن داشته و توسط دو نوار تقریبا موازی با یکدیگر در پشت سرشان شناسایی می شوند. ماده های این سوسری ها نسبت به نرها تیره تر هستند. نیمف های(حشرات نابالغ) این سوسری ها به رنگ قهوه ای تیره تا سیاه بوده و همان دو نوار موازی در پشت سر خود را دارا هستند. با وجود داشتن بال، سوسری های آلمانی به ندرت پرواز کرده و ترجیح می دهند که بدوند. 

سوسری های آلمانی ترجیح می دهند تا در محیط های گرم، مرطوب و نزدیک به منابع موادغذایی زندگی کنند. آن‌ها غالبا در آشپزخانه‌های مسکونی و تجاری و حمام ها یافت می شوند، بنابراین این دو مکان بیشترین احتمال آلودگی به این سوسری ها را دارا است. همچنین معمولا فضولات سوسری ها در مناطقی که در حال حرکتند مشاهده می‌شود. این فضولات به شکل موادی ریز و سیاه مشابه ذرات فلفل به نظر رسیده و مدفوع ها به صورت لکه‌ها و یا نقاطی در گوشه اتاق ها، در امتداد قسمت های بالای درها یا اطراف ترک ها و دهانه دیوارها یافت شود. در هنگام تجمع زیاد سوسری های آلمانی ممکن است بویی شبیه بوی پوسیدگی به مشام برسد. 

بهترین کار برای جلوگیری از سوسری های آلمانی رعایت مناسب بهداشت محیط است. برای جلوگیری از این سوسری ها باید آشپزخانه را تمیز نگه داشته و خرده ریزهای مواد غذایی را جارو کرده و لکه ها را نیز پاک نمایید. از انباشته شدن ظروف در سینک آشپزخانه جلوگیری کنید و بسیار مهم است که منافذ و ورودی های ساختمان به خصوص در اطراف لوله ها و محل های تهویه را مسدود کرده و از ایجاد رطوبت در این مناطق جلوگیری نمایید. 

این سوسری ها انسان ها را نمی گزند اما در عوض با انتقال باکتری ها و پاتوژن های بیماری زا می توانند سلامت انسان را به خطر بیندازند. 

سوسری های آلمانی به رطوبت و محیط های گرم با دمای 21 درجه سانتیگراد تمایل دارند. معمولا این سوسری ها  در درجه ی اول در آشپزخانه های رستوران ها یا خانه ها و در درجه ی دوم در حمام ها یافت می شوند با این حال آلودگی به سوسری های آلمانی در همه مکان هایی که افراد در آن می خورند و می نوشند، پذیرایی، اتاق خواب و یا هر نقطه ای دیگر از منزل یافت می شود. این در حالی است که هرگونه ترک و شکافی که در نزدیکی منابع غذایی و یا آب باشد می تواند به ورودآن‌ها کمک کند. سوسری های آلمانی می توانند در فضاهایی به کوچکی یک سانتی متر قرار گیرند. آن‌ها به راحتی با رفتن در جعبه های مواد غذایی، جعبه های مقوایی، کارتن های نوشیدنی و وسایل دست دوم مانند یخچال، تلویزیون، مایکروویو و غیره راه خود را در ساختمان های جدید پیدا می‌کنند. این سوسری ها در هنگام غروب های گرم می توانند از یک ساختمان به ساختمان دیگر مهاجرت کنند. 

سوسری های آلمانی ذائقه ی گسترده ای دارند. آن‌ها تقریباً از هر ماده مغذی از جمله انواع مواد غذایی و همچنین صابون، چسب و خمیر دندان تغذیه می کنند.

دوره فعالیت سوسری های آلمانی با توجه به دوره زندگی، سن و شرایط فیزیولوژیکی بسیار متفاوت است. به عنوان مثال، ماده ها بسیار فعال هستند، در حالی که نرها اکثر وقت خود را حتی در هنگام شب در پناهگاه می گذرانند. 

در بسیاری از افراد سوسری های آلمانی سبب شیوع بیماری و واکنش های آلرژیک می شوند. بر طبق گزارشات آن‌ها میتوانند حداقل 33 نوع باکتری، شش نوع کرم انگلی و حداقل هفت نوع دیگر از عوامل بیماری زا را به انسان منتقل کنند. این سوسری ها می توانند میکروب ها را روی بدن و پاهای خود زمانیکه در مواد پوسیده و فاضلاب ها می خزند حمل کرده و آن ها را به موادغذایی منابع غذایی انتقال دهند.

سوسری آمریکایی یکی از بزرگترین سوسری های حمام بوده که خانه را آلوده ساخته و یکی از آفات عمده خانگی به شمار می رود. همچنین این سوسری بر خلاف نامش بومی آمریکا نیست. 

رنگ: سوسری های آمریکایی معمولا قهوه ای مایل به قرمز همراه با یک طرح زرد رنگ به شکل 8 انگلیسی در پشت سر خود هستند. 

شکل: بیضی

شاخک: دارند

به طور متوسط طول سوسری های آمریکایی بالغ 35 تا 41 میلیمتر است اما می تواند تا بیش از 5 سانتیمتر نیز برسد. سوسری های آمریکایی دارای ظاهری به رنگ قهوه ای مایل به قرمز همراه با یک نوار زرد که ناحیه پشت سر را ترسیم می کند هستند. هر دو جنس نر و ماده این سوسری بال داشته و می توانند مسافت های کوتاهی را پرواز کنند. 

سوسری های آمریکایی توانایی گزیدن را دارا هستند اما به ندرت می گزند. اگرگزدیدگی توسط این سوسری ها اتفاق بیفتد معمولا مشکل زا نبوده مگر اینکه آلوده باشد. 

1- صاحبخانه ها ممکن است حشراتی را ببیند که به سرعت حرکت و معمولا به سمت یک ناحیه تاریک فرار می کنند. 2- سوسری های آمریکایی فضولاتی را در مناطقی که پنهان شده اند به جا می‌گذارند. این فضولات کوچک بوده و در انتها صاف و در اطراف دارای لبه هایی هستند و معمولا با فضولات موش اشتباه گرفته می شوند. 3- مشاهده ی کپسول های تخم که حدود 8 میلیمتر طول و رنگی تیره دارند. کپسول های تخم گاهی به سطوح نزدیک منابع موادغذایی چسبیده اند و ممکن است در زیرزمین، اتاق لباسشویی، آشپزخانه، پشت وسایل و یا زیر کابینت ها یافت شوند. 4- سوسری های آمریکایی فرمون هایی تولید کرده که بعضی از افراد گاهی بویی شبیه ترشیدگی احساس می کنند. افراد با حس بویایی حساس می توانند این بو را در اطراف منزل حس کنند. 

سوسری ها یکی از انعطاف پذیرترین آفات روی زمین هستند. این حشرات تاکتیک های حیاتی منحصر به فردی همچون توانایی زندگی کردن بدون سر برای یک هفته را دارا هستند. این موضوع کنترل سوسری ها را بسیار دشوار می کند. اگرچه افراد می توانند با رعایت بهداشت و همچنین ایجاد سدهایی در برابر سوسری ها مشکلات مربوط به آن ها را کم کنند. این ایجاد سد می‌تواند شامل جلوگیری از ورود سوسری ها به داخل منزل از طریق شکاف های کوچک در دیوار، حفرات نزدیک کلید های برق و صفحات برق و دریچه های خروج آب باشد. 

داشتن یک خانه تمیز و بهداشتی ورود سوسری های آمریکایی به داخل منزل را کاهش می دهد. باید پیشخوان ها، سینک ها، میزها و کف‌ها را از خرده ریزها و ریخت و پاش ها دور نگه داشته، از جمع شدن ظروف در سینک خودداری کرده، موادغذایی را در صورت امکان در ظروف عایق هوا نگه داشته و از قرار دادن غذاهای حیوانات در فضای باز اجتناب نمود. یکی دیگر از راه‌های جلوگیری از سوسری ها حداقل هفته ای یک بار جمع آوری ذرات مواد غذایی از روی زمین از طریق جارو کشیدن است.

اولویت اول سوسری های آمریکایی زندگی در بیرون از منازل است اما مشاهده آن ها در داخل منازل نیز غیرمعمول نیست. در حقیقت سوسری های آمریکایی شایع ترین گونه سوسری ها هستند که در سیستم‌های فاضلاب شهری یافت می شوند. این سوسری ها بیشتر مناطق سایه دار و مرطوب را می پسندند و در طی تابستان ممکن است در حیاط و کوچه ها نیز یافت شوند. 

سوسری های آمریکایی زمانی که دچار کمبود مواد غذایی شده و یا تغییرات آب و هوایی را احساس می کنند، وارد منازل می شوند. در مجموع اغلب سوسری های خانگی گرما، رطوبت و محیط های تاریک با دمایی بین 21 تا 26 درجه سانتیگراد را ترجیح می دهند. این سوسری‌ها غالبا می توانند به همراه وسایل افراد و یا در طی آب و هوای گرم در فرصتی مناسب و به صورت دسته جمعی از طریق مجاری متصل به سیستم های فاضلاب و یا از ساختمان‌های دیگر و یا زباله ها وارد ساختمان شوند. 

به ویژه وجود سوسری های آمریکایی در ساختمان های تجاری بزرگ مانند رستوران ها، نانوایی ها، فروشگاه های مواد غذایی، کارخانه های فرآوری مواد غذایی، بیمارستان ها و غیره متداول است و معمولا مناطقی همچون انبارهای نگهداری مواد غذایی، محل های تهیه مواد غذایی، اتاق تهویه و زیرزمین ها را آلوده می کنند. همچنین این آفات می توانند با عبور راحت از زیر درهای فاقد جدار یا ورود به داخل پنجره های زیرزمین و گاراژها، خانه ها را آلوده کنند. این سوسری ها به محض وارد شدن به مکان مورد نظر، مسیر خود را به آشپزخانه، حمام، زیرزمین و یا اتاق های لباسشویی به منظور پیدا کردن غذا و آب پیدا می کنند. 

سوسری های آمریکایی از بسیاری از انواع موادغذایی تغذیه کرده و علاقه ویژه ای به مواد غذایی تخمیر شده دارند. آن ها در بیرون از منزل تمایل به تغذیه از برگ های پوسیده، قارچ ها، جلبک ها و حشرات کوچک داشته و در داخل منزل از خرده های موادغذایی که در زیر وسایل، در منافذ خروج آب، کف آشپزخانه و کف زمین وجود دارند تغذیه می کنند. همچنین به غذای حیوانات خانگی بدون پوشش نیز تمایل دارند. 

سوسری های آمریکایی آفات کثیفی بوده که حضور آنها در خانه می تواند تهدیدی جدی برای سلامتی باشد. گزارشات نشان می دهند که سوسری های آمریکایی می توانند حداقل 33 نوع باکتری از قبیل E. Coli و سالمونلا، شش نوع کرم های پارازیت و حداقل هفت نوع دیگر از پاتوژن های انسانی را پراکنده کنند. آن ها می توانند ذرات را روی پا و بدن خود حمل کرده و سپس با خزیدن در میان مواد پوسیده و یا فاضلاب این ذرات را به مواد غذایی یا سطح آشپزخانه منتقل کنند. 

بزاق، ادرار و مدفوع ناشی از سوسری های آمریکایی حاوی پروتئین های حساسیت زا بوده که می تواند سبب ایجاد واکنش های آلرژیک و حملات آسم شوند. همچنین این سوسری ها در تمام سال یکی از علل معمول علائم آلرژی و آسم به خصوص در کودکان هستند. 

مشخصات ظاهری سوسری پشت قهوه ای

 رنگ: قهوه ای با نوارهایی در امتداد بالها

تعداد پا: 6

شکل: بیضی

اندازه: 3 سانتیمتر

شاخک: دارند

سوسری های پشت قهوه ای را می توان در تمام سازه ها یافت اما مکان های خشک و گرم تر از26 درجه سانتیگراد را ترجیح می دهند. این سوسری ها اغلب کیسه های تخم خود را در زیر وسایل پنهان می کنند. 

سوسری های پشت قهوه ای در مقایسه با سایر سوسری ها مکان های مرتفع تر را ترجیح داده و معمولا در آشپزخانه در بالای کابینت ها و حمام یافت می شوند.  

خطرات سوسری های پشت قهوه ای

گزارشات نشان می دهد که سوسری های پشت قهوه ای می توانند حداقل 33 نوع باکتری، 6 نوع کرم های پارازیت و حداقل 7 نوع از دیگر پاتوژن های انسانی را پراکنده کنند. آن ها می توانند ذرات را روی پا و بدن خود حمل کرده و سپس با خزیدن در میان مواد پوسیده و یا فاضلاب این ذرات را به مواد غذایی یا سطح آشپزخانه منتقل کنند. مطالعات پزشکی نشان می دهد که سوسری ها از جمله سوسری های پشت قهوه ای می توانند باعث ایجاد حساسیت های آلرژیک و حملات آسم شوند.

بهترین راه برای جلوگیری از سوسری های پشت قهوه ای رعایت بهداشت است. برای جلوگیری از آن‌ها می بایست به طور مرتب جاروکرده و آشپزخانه را از خرده های ذرات پاک سازی کنید، تمام ورودی های اطراف لوله های آب را آب بندی و فضاهای زیرزمینی را مجهز به سیستم تهویه کرده تا از ایجاد رطوبت جلوگیری کنید. 

تخم ها در درون کیسه تخم (ائوتک) با اندازه‌ی کمتر از 11 میلی متر قرار می گیرند. این کیسه ها از بالغین ماده خارج شده و روی شکم آن ها تا مدتی قبل از خروج تخم ها حمل می شود. 

نیمف ها بدون بال هستند اگرچه ساختار های جوانه‌ی بال ممکن است در مراحل آخر نیمفی مشاهده شوند. در نیمف های سوسری های استرالیایی نقطه های زرد روشن بالای شکم مشاهده می شود. این لکه ها مشخصه ای است که این گونه را از سایر گونه ها متمایز می کند. به تدریج که این نمیف ها و در طی پنج سن نیمفی بزرگ می‌شوند، پوست آن ها لکه لکه و یا خال دار می شود. 

بالغین این سوسری ها در حدود 32 تا 35 میلی متر طول دارند و به رنگ قرمز مایل به قهوه ای تا قهوه ای تیره هستند. بالغین سوسری های استرالیایی دارای بال های کاملاً توسعه یافته و کاربردی بوده و قادر به پرواز می باشند. یک نوار زرد روشن در لبه‌ی هر دو بال بالغین این سوسری ها و در نزدیکی محل اتصال آن ها مشاهده می شود.  

چرخه‌ی کامل زندگی سوسری استرالیایی شامل تخم، پنج مرحله نیمف و بالغین است. کیسه‌ی تخم می‌تواند حاوی 24 جنین باشد که برای تکمیل و رشد 40 روز زمان نیاز دارند. دوره‌ی نیمفی 6 تا 12 ماه طول می کشد. حدود 24 روز از زمان بلوغ سوسری ماده طول می کشد تا اولین کیسه‌ی تخم را تشکیل دهد. کیسه های تخم معمولا در شکاف ها و ترک ها قرار می‌گیرند. یک سوسری بالغ در طی دوره‌ی زندگی خود می‌تواند 20 تا 30 کیسه تخم تشکیل دهد. 

سوسک ها از نزدیک با انسان در ارتباط هستند و معمولاً در مکان های غیر بهداشتی زندگی می کنند. این آفات ممکن است به چندین طریق، مانند آلودگی مواد غذایی به وسیله مدفوع و انتشار مکانیکی پاتوژن ها و در نتیجه ایجاد آلرژی های ناشی از آن‌ها بر سلامت انسان تأثیر بگذارند. توانایی انتقال پاتوژن ها توسط سوسری ها شامل انتقال حداقل 32 گونه باکتری از 16 جنس، 17 گونه قارچ و سه گونه پروتوزوآ می باشد که از سوسری هایی که در داخل و خارج از خانه جمع آوری شدند یافت شده است. در مجموع سوسری های استرالیایی می توانند ناقل باکتری سالمونلا (یکی از عوامل مسمومیت های غذایی) باشند. 

یکی دیگر از خطرات سوسری ها برای انسان ها می تواند شامل آلرژی های ناشی از استشناق، بلعیدن و یا تماس پوستی با مواد آلرژی زایی باشد که توسط سوسری ها ایجاد می شود. 

با توجه به اینکه سوسری های استرالیایی در ابتدا بیرون زندگی می کنند، یک برنامه‌ی مدیریت تلفیقی برای جلوگیری از ورود آن ها به داخل منزل توصیه می گردد. به عنوان مثال چارچوب های در باید کاملا بدون منفذ باشند. یک روش ساده برای بررسی منافذ و شکاف های پنجره ها و چارچوب های درب به اینصورت است که در داخل ساختمان ایستاده و ببینید از کدام قسمت ها نور را می توانید مشاهده کنید. همچنین از بین بردن محل زندگی این آفت مانند دسته های چوبی که در نزدیکی منزل قرار دارند می تواند در کنترل آن ها موثر باشد. در صورت ایجاد آلودگی توسط سوسری های استرالیایی استفاده از آفت کش ها بر اساس نظر متخصصین باید انجام شود.